 |
| Pattos - ναι εγώ είμαι! |
Γεια σας, με λένε Patto Κορφά και αυτή είναι η ιστορία μου. Αποφάσισα να τη γράψω γιατί νιώθω πως κάτι πρέπει να μείνει και από μένα σε αυτή τη ζωή. Είμαι 13 ετών και είμαι μαθητής γυμνασίου. Δυστυχώς όμως δεν πάνε όλα όπως θα ήθελα. Νομίζω ότι το όνομα μου βγήκε από τη γκαντεμιά που με δέρνει. Στο σχολείο πάτος. Και οι σχέσεις μου με τα άλλα παιδιά δεν ήταν και οι καλύτερες. Πολλές φορές που πήγαινα να τους πιάσω κουβέντα μου έλεγαν «Φύγε μη σε χέσω πατόκορφα» και δεν κατάλαβα ποτέ γιατί μετά την απείλη τους χρησιμοποιούσαν όλοκληρο το ονοματεπώνυμο μου. Θα έφτανε το όνομα νομίζω. Πάντα τελευταίος αλλά προσπαθούσα. Είχαν βγάλει και ένα περίεργο παινίδι που το είχαν ονομάσει «Τρύφων Σαμαράς» Από ότι κατάλαβα ήταν κάτι σαν την μπίχλα. Έβαζαν ένα παιδί να με ακουμπήσει και έλεγαν ότι έχουν πατωθεί και έτρεχαν όλοι να γλιτώσουν από αυτό το παιδί. Όταν κατάφερνε να ακουμπήσει ένα άλλο παιδί φώναζε «Ξεπατώθηκα» και συνέχιζε το άλλο παιδί μέχρι να «ξεπατωθεί» και έτσι κυλούσε το παιχνίδι. Ήταν και το μόνο παιχνίδι που με έπαιζαν. Ο ρόλος μου ήταν να μην κουνιέμαι και να τους αφήνω να με ακουμπάνε.μόνο όταν θέλουν .Και στο σπίτι πάτος γιατί έτσι με φώναζε η μαμά μου. Μέχρι και τα γυαλιά μου όλοι τα λένε πατομπούκαλα και δεν ξέρω γιατί. Πάντως η μαμά μου πρέπει να νιώθει περήφανη για μένα γιατί πολλές φορές στον δρόμο όταν περπατάμε μαζί της λένε τα καλύτερα . Όταν περπατάμε κάποιοι καλοί κύριοι της φωνάζουν «Τόσα χρόνια βαρελάς τέτοιο πάτο δεν ξανάδα». κι εκείνη είναι χαρούμενη. Παρόλο που δε με γνωρίζουν πρέπει να φαίνεται ότι είμαι το καμάρι της. Αυτό που ποτέ δεν κατάλαβα είναι πως είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσοι βαρελάδες σε μια πόλη. Και από ένα βαρέλι να έφτιαχναν θα είχαν γεμίσει τον κόσμο. Έμενα σε μια επαρχιακή πόλη με τη μαμά μου τη Χάρμεν (πέρσικης καταγωγής και συγνώμη που δεν ανέφερα πιο πάνω το όνομα της) όταν δυστυχώς προέκυψε ένα μικρό πρόβλημα στραβισμού κι έπρεπε να έρθω στην Αθήνα για εξετάσεις. Τον πατέρα μου δεν τον γνώρισα και από οτι λέει η μαμά μου δεν είχα ποτέ και είμαι παιδί του σωλήνα. Από τα λεγόμενα της κατάλαβα ότι ο πατέρας μου είναι υδραυλικός και αυτό λέω όταν με ρωτάνε. Η διαδρομή ήταν υπέροχη. Από ότι μου είπαν γιατί εν τω μεταξύ μεγάλωνε ο στραβισμός και δεν μπορούσα να ξεχωρίσω μια βούρτσα από μια άλλη βούρτσα. Πολλές φορές καταλάθος έπλενα τα δόντια μου με της μαμάς μου για να καταλάβετε. Τελικά φτάσαμε στην Αθήνα και μείναμε στη θεία μου και τον άντρα της που είναι πραγματικά υπέροχο ζευγάρι. Πιο κάτω έχω και τη φωτογραφία από το γάμο τους. Η θεία μου είναι στα δεξία σε περίπτωση που μπερδευτείτε. ή αριστερα δε θυμάμαι.
 |
| Οι θείοι μου Βεατρίκη και Επαμεινώνδας |
Για να μην τα πολυλογώ ήρθαμε για εξετάσεις και μου είπαν ότι πρέπει να μείνω καιρό στην Αθήνα επομένως πρέπει να μείνω εδώ και για σχολείο. Η κατάσταση της όρασης μου είναι σταθερή αλλά κρίσιμη. Βλέπω όπως παλιά τα υπέροχα κατάμαυρα τοπία γύρω μου επομένως δεν ανησυχώ ιδιαίτερα. Ευτυχώς ο γιατρός μου είναι πολύ καλός, τον λένε Λεωνίδα Ανδρόνικο (έξω από το γραφείο του η ταμπέλα έγραφε ΛΕ.Ανδρο.) Αν και για να πω την αλήθεια μου προβληματίστηκα σήμερα το πρωί που πήγαμε για εξετάσεις γιατί νομίζω ότι γνωρίζονται με τη μαμά μου από παλιά. Ήμουν έξω από το γραφείο και ήθελα να πάω για κατούρημα όταν καταλάθος άνοιξα την πόρτα του γραφείου και όχι της τουαλέτας. Άκουσα τον γιατρό να λέει στη μαμά μου ότι με έχει καταντήσει σαν τα μούτρα της κι αυτό με έβαλε σε υποψίες. Δυστυχώς τους διέκοψα και δεν κατάλαβα τι εννοούσε, γιατί με άκουσαν που ανακουφιζόμουν στο φύκο του γιατρού. Ο γιατρός τρελάθηκε και ούρλιαζε ότι του έκαψα το φυτό αλλά ήταν πολύ ευγενικός γιατί με άφησε να τελειώσω πρώτα και μετά με τράβηξε απότομα και μου έριξε μία στο κεφάλι. Κι εκεί κάτι άρχισα να βλέπω! Πραγματικά ξέρει να κάνει τη δουλειά του. Τέλοσπάντων θα μάθω κάποια στιγμή από που γνωρίζονται. Τώρα το πρόβλημα μου είναι άλλο. Αύριο το πρωί θα πάω πρώτη φορά στο καινούριο μου σχολείο. Αναρωτιέμαι πως θα είναι εκεί. Δε στεναχωρήθηκα ιδιαίτερα που έφυγα από το παλιό σχολείο γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είχα φίλους και δεν είχα και καλούς βαθμούς. Ελπίζω αύριο να κάνω μια νέα αρχή...
ΤΕΛΟΣ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ
